ನಿಂಗೆ ನೆನಪಿದೆಯೆ ಮುದ್ದು, ಒಂದ್ ದಿನ ನಾವಿಬ್ರು ಫೋನಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡ್ತಾ ಇದ್ದಾಗ ನೀನು ನಿಮ್ಮನೆ ಮಹಡಿ ಮೇಲೆ ನಿಂತು ನಕ್ಷತ್ರ ನೋಡ್ತಾ ನೋಡ್ತಾ ಮಾತಾಡ್ತಿದ್ದೆ. ನಂಗೂ ಮಹಡಿ ಮೇಲೆ ಬಾರೋ ಇಲ್ಲೊಂದ್ ನಕ್ಷತ್ರ ಇದೆ ಎಸ್ಟ್ ಹೊಳಿತಾ ಇದೆ ನೋಡು ಅಂತ ನನ್ನೂ ಮಹಡಿ ಮೇಲೆ ಹೋಗಲು ಹೇಳಿದ್ದೆ. ಆದ್ರೆ ನೀನು ಹೇಳಿದ ನಕ್ಷತ್ರ ಹುಡುಕಲು ಪರದಾಡಿದೆ. ಅಂತೂ ನಿನ್ನತ್ರ ದಡ್ಡ, ನಿನ್ ತಲೆ, ಅದಲ್ಲ ಕಣೋ, ಅದರ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿದೆ ನೋಡು..... ಹೀಗೆ ಏನೇನೋ ಹೇಳಿಸಿಕೊಂಡ ಮೇಲೆ ಕೊನೆಗೂ ನೀನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ ನಕ್ಷತ್ರವನ್ನೇ ಹೇಗೋ ಗುರುತಿಸಿದೆ.ಹೌದು ಕಣೇ ಅದರ ಪ್ರಕಾಶಮಾನತೆ ಎಸ್ಟಿತ್ತೆಂದರೆ ನೇರವಾಗಿ ದಿಟ್ಟಿಸಿ ನೋಡಲು ಕಷ್ಟ ಆಗ್ತಾ ಇತ್ತು. ನಾವಿಬ್ರೂ ಅದನ್ನೇ ನೋಡ್ತಾ ನೋಡ್ತಾ ಬಹಳ ಹೊತ್ತು ಮಾತಾಡಿದ್ವಿ. ಆಗಲೇ ನೀ ಕೇಳಿದ ಪ್ರಶ್ನೆ ನೆನಪಿದೆಯಾ ನಿಂಗೆ. ಅಲ್ಲ ಕಣೋ ಆ ನಕ್ಷತ್ರದಲ್ಲಿ ನಿಂಗೇನು ಕಾಣುತ್ತಿದೆ ಅಂದೇ. ನನಗೆ ಇತ್ತೀಚಿನ ದಿನದಲ್ಲಿ ಪ್ರಪಂಚವೇ ನೀನಾಗಿದ್ದೆ. ಅಂತಾದ್ದರಲ್ಲಿ ಆ ಹೊಳೆಯೋ ಜ್ಯೋತಿಯಲ್ಲಿ ನನಗೆ ನೀನೇ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದೆ ಜ್ಯೋತೆಗೆ ಅದರ ಹೊಳೆಯೋ ಬೆಳಕಲ್ಲಿ ಸುತ್ತಲಿನ ಪ್ರಪಂಚ ಕತ್ತಲೆಯಾಗಿತ್ತು. ಅದನ್ನೇ ನಾನೂ ನಿಂಗೆ ಹೇಳಿದೆ. ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಮೌನವಹಿಸಿದ ನೀನು, ಹೇಯ್ ನಂಗೊತ್ತು ಕಣೋ ನೀನೆಸ್ಟ್ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಸ್ತಿಯ ಅಂತ, ಯಾವಾಗಲೂ ನನ್ನೇ ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ತೀಯ ಅಂತ. ಆದ್ರೆ..... ನಕ್ಷತ್ರ ಅಂದ್ರೆ ದೀಪ ಕಣೋ. ದೀಪದ ಬೆಳಕಲ್ಲಿ ಪ್ರಪಂಚ ನೋಡಬೇಕೆ ವಿನಃ ಅದೇ ದೀಪ ನೋಡ್ತಾ ನೋಡ್ತಾ ಪ್ರಪಂಚ ಕತ್ತಲೆಯಾಗ್ಲಿಕ್ಕೆ ಬಿಡಬಾರದು ಅಲ್ವೇನೋ? ಅಂತ ಅಂದ್ಯಲ್ಲ, ಎಂಥಾ ಮಾತೆ ಅದು. ಅದರಲ್ಲಿ ಕೋಟಿ ಅರ್ಥ ಇತ್ತಲ್ವ. ಮುದ್ದು ನೀನ್ ಹೇಳಿದ್ದು ಹೆಣ್ಣು ಅಂದ್ರೆ ಬೆಳಕು ಕೊಡೊ ಜ್ಯೋತಿ ಕಣೋ. ಅದರ ಬೆಳಕಲ್ಲಿ ಬದುಕಬೇಕು. ಅದನ್ನೇ ನೋಡ್ತಾ ನೋಡ್ತಾ ಬಾಳು ಕತ್ಲು ಮಾಡ್ಕೋಬೇಡ ಅಂತ ತಾನೆ ನೀನ್ ಹೇಳಿದ್ದು.
ಮುದ್ದು ಅದಕ್ಕೆ ನೀನಂದ್ರೆ ನಂಗಿಸ್ಟ ಕಣೇ .......
ಹೇಗಿದೆ?, ಇದು ನನ್ನ ಕಲ್ಪನೆಯ ಪ್ರೇಮಿಗಳ ಕಥೆ.
ಕಾಮೆಂಟ್ಗಳಿಲ್ಲ:
ಕಾಮೆಂಟ್ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ